موجودات عجیبی هستند

پرتلاش و پر کار

سر زنده وسرحال

چشمانی کوچک و زیبا دارند

 با همه کوچکی شان خدا ازآنها غافل نیست

وقتی به کوچکی جثه اش فکر میکنی

وتصور میکنی مثل انسانها گوش وچشم وحلق وبینی و پا وسینه و غضروف وپوست واستخوان و...دارند تعجبت بیشتر هم میشه

و شگفت زده میشی..

هیچگاه راه برگشت خود را به لانه گم نمیکنند

دانه ها را به درون لانه اش میبرد.

هر دانه ای را جدا ذخیره میکند.

میان دانه ها چیزی شبیه برگ کاه فاصله می اندازد.

بعضی اوقات شبهایی که مهتاب می درخشد دانه ها را از لانه بیرون می آورد وپهن میکند تا خوب خشک شوند

برای اینکه دانه ها سبز نشوند آنها را سوراخ یا نصف میکند

آنهایی را که با نصف شدن هم سبز میشوند به چهار قسمت تقسیم میکند (مثل دانه گشنیز)

مورچه ها به موجودات زنده سالم نزدیک نمیشوند ولی..

حتی اگر ماری زخمی شد یا صدمه دید فوری به سراغش میروند.

ولو اینکه مار سمی وخطرناکی هم باشد!

تاصد برابر وزن خود راهم میتواند حمل کند کاری که از هیچ موجود دیگری ساخته نیست

اماممان فرموده اند:

وآفریننده مورچه همان آفریننده درخت خرماست با آن عظمت وبزرگی اش وبزرگی وکوچکی مخلوقات در نظر واراده او یکسان است.../خطبه 185-وشرح ابن میثم بحرانی